وجود پروتز در سینه پس از جراحی بزرگ کردن سینه‌ها ممکن است با عوارض جانبی همراه باشد. بعضی از این عوارض مزمن است و باید درمان شود. بهترین روش در چنین شرایطی این است که پروتز طی عمل جراحی از سینه‌ها درآورده شود. در این مقاله با عوارض جانبی احتمالی پروتز سینه بر ریه بیماران، علائم و روش‌های درمان این عوارض آشنا می‌شوید. نکته مهم این است که برای درمان عوارض پروتز سینه حتماً به جراح ماهر و باتجربه‌ای مراجعه کنید که از روش‌های درمان و مدیریت عوارضشان اطلاع کامل دارند. به این ترتیب احتمال بروز عوارض جانبی و خطرهای احتمالی کمتر و دوران نقاهت کوتاه‌تر می‌شود.
عوارض جانبی پروتز سینه برای ریه‌ها
مشخص شده است که پروتز سینه می‌تواند عوارض جانبی بسیاری را به ریه‌های بیماران تحمیل کند. چند مورد از عوارض مهم پروتز سینه برای ریه‌ها را در این بخش توضیح می‌دهیم.
دیس‌پنه یا تنگی نفس
دیس‌پنه اصطلاحی پزشکی است که برای تنگی نفس به کار برده می‌شود و گاهی از آن با اصطلاح «ولع هوا» نیز یاد می‌شود. تنگی نفس احساسی ناراحت‌کننده است و شدت آن از خفیف و موقت تا شدید و بلندمدت متغیر است. چون تنگی نفس دلایل فراوان و گوناگونی دارد، تشخیص و درمانش گاهی اوقات دشوار می‌شود.
دیس‌پنه معمولاً ناشی از ابتلا به بیماری‌های مختلف است. البته تنگی نفس گاهی صرفاً نتیجه نداشتن تناسب اندام است و با ورزش می‌توان علائم را بهبود داد. درهرحال دیس‌پنه می‌تواند نشانه وجود یک مشکل جدی باشد.
پارگی پروتز سینه یکی از دلایل مهم تنگی نفس است. پزشک می‌تواند این عارضه را از طریق معاینه ریه‌ها تشخیص بدهد، اگر تنگی نفس ناشی از پروتز سینه تشخیص داده شود، چاره‌ای جز درآوردن پروتز وجود ندارد. 14% بانوان در نتیجه جراحی پروتز سینه دچار بیماری خودایمنی می‌شوند. علائم پس از درآوردن پروتز سینه بهبود می‌یابد.
علائم
تنگی نفس می‌تواند پیامد تقلای بیش از حد، قرار داشتن در مکان‌های مرتفع یا علامت ابتلا به بسیاری از عارضه‌ها باشد.
نشانه‌های دیس‌پنه به شرح زیر است:
- تنگی نفس پس از تقلا کردن یا در نتیجه ابتلا به بیماری
- احساس خفگی کردن به دلیل سختی نفس کشیدن
- به سختی نفس کشیدن
- احساس گرفتگی و فشار در قفسه سینه
- تنفس سطحی و سریع
- تپش قلب
- خس خس کردن سینه
- سرفه
تنگی نفس ناگهانی یا همراه با علائم شدید می‌تواند نشانه ابتلا به یک بیماری جدی باشد.
عوارض
تنگی نفس گاهی پیامد هیپوکسی یا هیپوکسمی، یعنی پایین بودن میزان اکسیژن خون است. هیپوکسی موجب کاهش سطح هوشیاری و دیگر علائم جدی می‌شود. اگر تنگی نفس شدید باشد و مدتی طول بکشد، خطر بروز اختلال شناختی موقتی یا دائم وجود دارد. افزون بر این تنگی نفس می‌تواند نشانه شروع یا تشدید بیماری‌های دیگر باشد.
زمان مراجعه به پزشک
تنگی نفس گاهی نشانه ابتلا به یک بیماری مرگبار است. چنانچه بیمار علائم زیر را داشته باشد، درمان اورژانسی ضرورت می‌یابد:
- شروع ناگهانی دیس‌پنه شدید
- از دست دادن توانایی عملکردی به دلیل تنگی نفس
- احساس درد در قفسه سینه
- حالت تهوع
تمام موارد تنگی نفس به درمان فوری نیاز ندارد، اما تنگی نفس می‌تواند بیانگر وجود مشکلات جدی باشد. در صورت مواجهه با علائم زیر بهتر است به پزشک مراجعه کنید:
- تغییر در توانایی تنفس
- شدیدتر شدن محدودیت فعالیت‌ها به دلیل مشکلات تنفسی
- به سختی نفس کشیدن در حالت خوابیده
- ورم کردن مچ پا و پایین پاها
- تب، لرز و سرفه
- خس خس کردن سینه
سرطان سینه
سرطان سینه زمانی بروز می‌کند که سلول‌های ریه‌ها به نحو غیرقابل‌کنترلی تقسیم و تکثیر شوند و در نتیجه تومور رشد کند. تومور توانایی بیمار را برای نفس کشیدن تضعیف می‌کند و ممکن است در دیگر بخش‌های بدن پخش شود. سرطان سینه سومین سرطان شایع و علت اصلی مرگ‌های ناشی از سرطان در جهان است. سرطان سینه می‌تواند کشنده باشد، البته تشخیص زودهنگام و درمان مؤثر پیش‌آگهی بیماری را بهبود میدهد.
مطالعه 12ساله‌ای که بر روی 13500 خانم انجام شد، نشان میدهد که وجود پروتز در سینه، از هر نوعی که باشد، احتمال مرگ بر اثر سرطان ریه را به لحاظ آماری تا سه برابر افزایش میدهد. یافته‌های این پژوهش احتمالاً زنگ هشداری را برای بانوان دارای پروتز سینه به صدا درمی‌آورد و موجب سردرگمی‌شان می‌شود. البته نتایج نشان نمی‌دهد که پروتز سینه باعث بیماری می‌شود، صرفاً بیان می‌کند بانوانی که پروتز در سینه دارند، احتمال مبتلا شدنشان به سرطان سینه بیشتر است. پژوهشگران تفاوتی را در نرخ مرگ و میر بین ده درصدی که پروتز سالینی داشتند و نود درصدی که پروتز سیلیکونی بحث‌برانگیزتر داشتند، پیدا نکردند. بهترین راه برای کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه یا حتی درمان آن انجام دادن جراحی درآوردن پروتز سینه است. این جراحی باید توسط جراح مجرب انجام شود.
علائم
چنانچه پروتز سینه علت سرطان ریه باشد، ممکن است بیمار تا زمان پیشرفت کردن سرطان و رسیدن به مراحل پایانی هیچ علائمی نداشته باشد. زمانی‌که نشانه‌های سرطان ریه آشکار می‌شود، شبیه به علائم عفونت تنفسی خواهد بود.
علائم احتمالی سرطان ریه به شرح زیر است:
- تغییر صدای بیمار، مانند گرفتگی صدا
- عفونت مکرر قفسه سینه مانند برونشیت یا ذات‌الریه
- ورم کردن غدد لنفاوی در بخش میانی قفسه سینه
- سرفه مزمنی که به تدریج شدیدتر شود.
- احساس درد در قفسه سینه
- تنگی نفس و خس‌خس کردن سینه
بیمار مبتلا به سرطان ریه به مرور زمان علائم شدیدتری را نیز تجربه می‌کند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- درد شدید در قفسه سینه
- درد استخوانی و شکستن استخوان
- سردرد
- سرفه خون‌آلود
- لخته شدن خون
- بی‌اشتهایی و کاهش وزن
- خستگی مزمن
مراحل
مرحله‌بندی سرطان ریه نشان میدهد که سرطان تا چه حد در بدن منتشر شده است و چقدر وخیم است. مرحله‌بندی سرطان در توصیه درمان مناسب به پزشکان کمک می‌کند.
اصلی‌ترین مرحله‌بندی سرطان ریه به شرح زیر است:
- موضعی: سرطان در ناحیه محدودی است.
- منطقه‌ای: سرطان در غدد لنفاوی یا بافت‌های مجاور پخش شده است.
- سرطان فاصله‌دار یا منتشرشده در نقاط دوردست: سرطان در این مرحله در دیگر بخش‌های بدن منتشر شده است.
نظام مرحله‌بندی TNM نیز مشابه مرحله‌بندی فوق است. پزشکان تومور را بر اساس اندازه و میزان پخش شدنش، اثر گذاشتنش بر غدد لنفاوی و متاستاز دادنش در دیگر نقاط بدن ارزیابی می‌کنند.
عوارض
عوارض متعددی به موازات پیشرفت کردن سرطان ریه بروز می‌یابد. این عوارض ممکن است پیامد عوارض جانبی درمان‌های خاص سرطان یا نتیجه پخش شدن سرطان در دیگر بخش‌های بدن باشد.
بعضی از عوارض احتمالی سرطان ریه به شرح زیر است:
- سندرم وناکاوا فوقانی یا بزرگ‌سیاهرگ فوقانی: تومورهای دور ناحیه فوقانی ریه راست می‌توانند جریان خون را در ونا کاوا بزرگ‌سیاهرگ فوقانی مسدود کنند؛ ونا کاوا سیاهرگ بزرگی است که خون را از بالاتنه به قلب می‌برد. این انسداد موجب ابتلا به سندرم بزرگ‌سیاهرگ فوقانی می‌شود. این سندرم با ورم کردن صورت، سرگیجه و بیهوش شدن همراه است.
- متاستاز: سرطان ریه در دیگر بخش‌های بدن، مانند مغز، استخوان و غدد فوق‌کلیوی پخش می‌شود. متاستاز در مراحل پیشرفته سرطان ریه شایع‌تر است.
- عفونت ریه: بیماران مبتلا به سرطان ریه به دلیل ضعیف شدن عملکرد سیستم ایمنی، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های ریه، مانند ذات‌الریه یا برونشیت قرار دارند؛ این تضعیف ممکن است نتیجه خود سرطان یا انجام دادن درمان‌های خاص سرطان مانند شیمی‌درمانی باشد.
- انسداد قلب: سرطان ریه به ندرت به قلب متاستاز میدهد و وریدها یا شریان‌ها را فشرده یا مسدود می‌کند. این انسداد باعث جمع شدن مایع، انسداد قلب، آریتمی یا حمله قلبی می‌شود.
- هایپرکلسمی: سرطان ریه غلظت کلسیم را در خون افزایش میدهد و به عارضه هایپرکلسمی دامن می‌زند. هایپرکلسمی با علائمی مانند حالت تهوع، استفراغ، تشنگی شدید و معده درد همراه است. برآورد می‌شود که بیش از 30% بیماران مبتلا به انواع سرطان، دچار هایپرکلسمی باشند.
- لخته شدن خون: بیماران مبتلا به سرطان ریه بیشتر در معرض خطر ابتلا به ترومبوز وریدهای عمقی قرار دارند؛ این عارضه زمانی بروز می‌یابد که لخته خون در وریدهای عمقی تشکیل شود. اگر لخته خون به ریه برود، جریان خون را متوقف می‌کند و موجب آمبولی ریه می‌شود که می‌تواند مرگبار باشد.
- نوروپاتی: تومور پانکوست نوعی تومور است که بالای ریه‌ها تشکیل می‌شود. تومور پانکوست می‌تواند عصب‌های چشم، صورت و شانه‌ها را درگیر کند. در نتیجه بیمار دچار درد بازو و شانه و سندرم هورنر می‌شود ـ سندرم هورنر با افتادگی پلک‌ها و تغییر اندازه مردمک چشم همراه است. ـ
- تنگی کانال نخاعی: سرطان ریه گاهی در ستون فقرات پخش می‌شود و مهره‌ها را تحت فشار می‌گذارد؛ در نتیجه بیمار دچار کمردرد و ضعف می‌شود و به سختی می‌تواند راه برود. نتایج یک مطالعه حکایت از آن دارد که این عارضه تقریباً 28% بیماران دچار سرطان ریه را درگیر می‌کند.
آمبولی سیلیکونی مزمن ریه
آمبولی سیلیکونی زمانی رخ میدهد که سیلیکون نشت بدهد یا به دلیل ورود به رگ‌های خونی باعث انسداد شود. سیلیکون معمولاً از پروتزهای زیبایی مانند پروتز پستان خارج می‌شود. آمبولی سیلیکون می‌تواند در یک یا چند مورد در رگ‌های خونی تشکیل شود. آمبولی سیلیکون عارضه بسیار نادری است که می‌تواند گردش خون و تنفس را مختل کند و اگر درمان نشود، جان بیمار را به خطر می‌اندازد. بنابراین افرادی که پس از تزریق سیلیکون یا جراحی زیبایی دچار تنگی نفس، گیجی، سرگیجه، مشکل تنفسی یا هر علامت غیرعادی دیگری می‌شوند، باید فوراً به نزدیک‌ترین اورژانس مراجعه کنند.
پارگی پروتز سینه سیلیکونی یکی از دلایل مهم آمبولی سیلیکونی مزمن ریه است. در این حالت چاره‌ای جز انجام جراحی برای درآوردن پروتز سینه وجود ندارد. نادیده گرفتن مشکل به مرگ بیمار منجر خواهد شد.
علائم
علائم آمبولی سیلیکون در اکثر موارد ظرف چند ساعت یا چند روز پس از تزریق سیلیکون یا دیگر عمل‌های زیبایی مانند جراحی پروتز سینه سیلیکونی و در پی پاره شدن پروتز سینه بروز پیدا می‌کند. به ندرت پیش می‌آید که علائم پس از مدت طولانی‌تری پدیدار شود. شایع‌ترین علائم آمبولی سیلیکونی ریه به شرح زیر است:
- تنگی نفس
- مشکل تنفسی
- سرگیجه یا دوران سر
- تپش قلب
- تب
- احساس کسالت شدید
- گیجی
- احساس درد یا فشار در قفسه سینه
بیمار مبتلا به آمبولی سیلیکونی ریه ممکن است فقط یک یا دو علامت داشته باشد. علائم می‌تواند مداوم یا به صورت متناوب و رفت و برگشتی باشد. درهرحال هر گونه مشکل تنفسی به درمان فوری نیاز دارد، بنابراین اگر دچار مشکل تنفسی شدید حتماً به اورژانس مراجعه کنید.
عامل‌های خطر
شرط مبتلا شدن به آمبولی سیلیکونی این است که سیلیکون در بدن وجود داشته باشد. شماری از عامل‌های خطر آمبولی سیلیکونی به شرح زیر است:
- وجود پروتز سیلیکونی در سینه
- وجود پروتز سینه سالینی با پوسته سیلیکونی
- تزریق سیلیکون
افرادی که پروتز سیلیکونی دارند یا تزریق سیلیکون انجام می‌دهند، بهتر است از نشانه‌های هشدار آمبولی مطلع باشند تا در صورت بروز علائم آمبولی سیلیکونی به سرعت به پزشک مراجعه کنند.
زمان مراجعه به پزشک
آمبولی سیلیکونی یک مورد اورژانسی است و افرادی که فکر می‌کنند دچار این عارضه خطرناک شدهاند، باید فوراً به اورژانس مراجعه کنند یا با 115 تماس بگیرند. صبر نکنید تا ببینید که آیا علائم بهتر می‌شود یا خیر. پس از آن که به اورژانس مراجعه کردید، علائمتان را به پزشک اطلاع بدهید و اگر عمل زیبایی همراه با استفاده از سیلیکون انجام داده‌اید، بگویید که احتمال می‌دهید دچار آمبولی شده باشید. افرای که نگران ابتلا به آمبولی سیلیکونی یا دیگر عوارض ناشی از وجود سیلیکون در بدن هستند، می‌توانند از پزشک بخواهند که پروتز سیلیکونی را از بدنشان خارج کند.
پنومونیت سیلیکونی حاد
پنومونیت سیلیکونی حاد زمانی رخ میدهد که واکنشی آلرژیک پس از استفاده از مواد خاصی مانند سیلیکون در ریه‌ها بروز یابد. از این بیماری با اصطلاح پنومونیت ناشی از حساسیت شدید نیز یاد می‌شود. این واکنش باعث التهاب در کیسه‌های هوای یک یا هر دو ریه می‌شود. چنانچه درمان انجام نشود، آسیبی بلندمدت به ریه‌ها وارد می‌شود. البته اقدام سریع می‌تواند پنومونیت سیلیکونی تحت حاد را به سرعت معکوس کند.
دلیل اصلی ابتلا به پنومونیت سیلیکونی تحت حاد استفاده از پروتز سینه سیلیکونی است. سیلیکون‌ها گروهی از پلی‌دی‌متیل سیلکوسان پلیمرها هستند که گرانروی‌شان بسته به طول زنجیره‌شان متفاوت است. سیلیکون‌ها به دلیل پایداری فیزیکی فرضی و فقدان ایمونوژنیسیتی کاربرد گسترده‌ای در جراحی‌های زیبایی و ترمیمی دارند. اما ترکیبات سیلیکونی بی‌اثر نیستند و عوارض سیستمی و موضعی فراوانی در پی استفاده از آنها گزارش شده است. بهترین روش برای درمان این عارضه انجام دادن جراحی برای خارج کردن پروتز سینه است.
علائم
علائم پنومونیت سیلیکونی تحت حاد از نظر شدت، تناوب و درگیر کردن ناحیه‌های بدن متفاوت است. علائم این عارضه شامل موارد زیر می‌شود:
- تب، لرز و سردرد
- درد عضلانی یا مفصلی
- سرفه یا شنیدن صدای خرخر از ریه
- تنگی نفس
- کاهش وزن شدید
- خستگی شدید و مزمن
- چماقی شدن انگشتان دست یا پا
جمع شدن هر گونه مایع، از جمله سیلیکون، در ریه یکی از عوارض ناشی از پنومونیت سیلیکونی تحت حاد است که اگر به سرعت شناسایی و درمان نشود، می‌تواند مرگبار باشد. بنابراین اگر به مبتلا شدن خود یا یکی از اطرافیانتان به این عارضه مشکوک شدید، بروز علائم فوق را بررسی کنید.
عوارض خاص پنومونیت سیلیکونی حاد یا بروز علائم شدید در ریه می‌تواند باعث مشکلات تنفسی شود. ممکن است بافت ریه‌ها زخم و بافت همبند جای زخم تشکیل شود و در نتیجه عملکرد ریه‌ها مختل شود. به‌علاوه اکسیژن کمتری وارد جریان خون می‌شود. اگر پنومونیت سیلیکونی تحت حاد درمان نشود، پمپاژ خون در ریه‌ها برای قلب سخت‌تر می‌شود و در نتیجه بیمار جان خود را از دست میدهد.
عامل‌های خطر
پنومونیت سیلیکونی حاد عامل‌های خطر فراوانی دارد که مهم‌ترینشان پروتز سینه سیلیکونی است که از آن برای بزرگ و خوش‌فرم کردن سینه استفاده می‌شود.
زمان مراجعه به پزشک
در صورت تشدید علائم فوراً به پزشک مراجعه کنید. به بیان دقیق‌تر علائم آنفلوانزا مانند یا نشانه‌های آب آوردن ریه باید به سرعت به پزشک اطلاع داده شود. اگر نتوان عامل‌های دامن‌زننده به پنومونیت سیلیکونی تحت حاد را از بدن خارج یا تعدیل کرد یا از آنها اجتناب نمود، باید برای انجام درمان‌های دیگر به پزشک مراجعه کرد. اگر پنومونیت سیلیکونی تحت حاد به سرعت درمان نشود، آسیبی دائمی را به ریه‌ها وارد می‌کند. بنابراین بهترین کار این است که پیش از آن‌که علائم تشدید شود یا درمانشان با اقدامات خودمراقبتی غیرممکن گردد، به پزشک مراجعه کنید.
عمل جراحی خارج کردن پروتز سینه
در عملی که برای خارج کردن پروتز از سینه انجام می‌شود، جراح بافت همبند جای زخم یا سیلیکون خارج‌شده در اثر نشت پروتز را از بدن خارج می‌کند. ممکن است بیمار بخواهد پروتزهای قدیمی را با پروتزهای جدید جایگزین کند یا دیگر تمایلی به قرار دادن پروتز در بدن نداشته باشد. برخی بیماران به دلیل مواجه شدن با عوارض پروتز سینه مجبور به درآوردن پروتز می‌شوند.
متقاضیان
درآوردن پروتز سینه در بعضی موارد از نظر پزشکی ضروری است. شایع‌ترین دلیل درآوردن پروتز سینه تشکیل شدن بافت همبند جای زخمی است که دور پروتز را سفت می‌کند؛ از این سفت شدن با اصطلاح انقباض کپسولی یاد می‌شود. انقباض کپسولی با درد، ناراحتی یا تغییر شکل سینه‌ها همراه است. موارد زیر نیز می‌تواند دلیل درآوردن پروتز سینه باشد:
- لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک ناشی از پروتز پستان (BIA-ALCL): این عارضه سرطان نادری است که در بافت همبند جای زخم دور پروتز رخ میدهد. BIA-ALCL ناشی از استفاده از پروتزهای ناصاف است. از جراح پلاستیک معالجتان سوال کنید که آیا تاکنون برای شما از پروتزهای زبر استفاده کرده‌اند یا خیر.
- جمع شدن کلسیم دور پروتز
- نشت پروتز
- جابه‌جا شدن پروتز
آمادگی قبل از جراحی
پزشک معالج دستورات خاصی را قبل از جراحی درآوردن پروتز سینه میدهد تا برای عمل آماده شوید. پیش از جراحی درآوردن پروتز سینه باید:
- دوز داروهای مصرفی را تنظیم کنید یا مصرف داروهای جدیدی را شروع کنید.
- داروهایی مانند داروهای ضدالتهابی یا بعضی مکمل‌های گیاهی را که خطر خونریزی را افزایش میدهد، مصرف نکنید و
- کشیدن سیگار یا مصرف دخانیات را ترک کنید.
خارج کردن پروتز سینه معمولاً عملی سرپایی است، یعنی همان روز عمل مرخص می‌شوید. قبل از عمل هماهنگی‌های لازم را انجام بدهید تا یکی از نزدیکان شما را بعد از عمل به خانه برساند.
مراحل جراحی خارج کردن پروتز پستان
در روز جراحی پزشکی که در زمینه کنترل درد تخصص دارد، یعنی متخصص بیهوشی، به شما دارو میدهد. این دارو موضع درمان را حین جراحی بی‌حس نگه می‌دارد. جراحی با استفاده از یکی از دو روش زیر انجام می‌شود:
- آرام‌بخش درون‌وریدی (IV): دارو کمک می‌کند تا آرام و راحت باشید.
- بیهوشی عمومی: در وضعیتی مانند خواب فرومی‌روید.
جراح مراحل زیر را برای درآوردن پروتز از سینه انجام میدهد:
- برشی را دور حلقه پوستی تیره‌تر دور نوک پستان یا زیر چین تحتانی پستان‌ها ایجاد می‌کند.
- پروتز و بافت همبند جای زخم را از سینه خارج می‌کند.
- اگر خواهان تعویض پروتز باشید، پروتز جدید را در سینه قرار میدهد.
- زخم جراحی را با بخیه، چسب یا چسب پوستی می‌بندد.
مراقبت پس از جراحی
پزشک معالج توصیه‌های خاصی را برای مراقبت پس از جراحی به شما اعلام می‌کند که شامل موارد زیر می‌شود:
- روش مراقبت کردن از زخم
- محدودیت فعالیت‌ها
- داروهای مصرفی
- زمان مراجعه مجدد به جراح پلاستیک
به مدت چند هفته باید سینه‌بند نگهدارنده مخصوص یا لباس فشرده‌کننده بپوشید تا ورم کمتر شود. همچنین ممکن است لوله‌های کوچکی به نام درن زیر پوستتان قرار داده شود. این لوله‌ها تضمین می‌کند که خون یا مایع اضافی از بدن خارج شود. درن معمولاً پس از چند روز کشیده می‌شود، البته ممکن است درن به مدت ده روز یا حتی بیشتر در بدن باقی بماند.
پرسش‌های متداول
پروتز سینه بر ریه‌ها اثر می‌گذارد؟
آمبولی سیلیکونی حاد ریه (APSE) که در اثر تزریق زیبایی سیلیکون ایجاد می‌شود، یکی از دلایل مهم و شناخته‌شده بیماری ریه است. به تازگی مواردی از آمبولی سیلیکونی مزمن ریه (CPSE) در اثر قرار دادن پروتزهای سیلیکونی و سالینی در سینه گزارش شده که تنگی نفس و ارتشاح ریوی را به دنبال داشته است.
پروتز سینه می‌تواند باعث تشکیل اسکار و فیبروز ریه شود؟
انقباض کپسولی یکی از شایع‌ترین عوارض شناسایی شده عمل بزرگ کردن پستان است که نرخ بروز آن در بعضی مطالعات تقریباً 20% اعلام شده است. انقباض کپسولی به دلیل تشکیل بافت همبند جای زخم و فیبروز بافت‌های دیواره قفسه سینه شبیه به بیماری محدودکننده ریه است.
پروتز سینه سیلیکونی می‌تواند باعث تنگی نفس شود؟
مشخص شده است که پروتز سیلیکونی سینه علائم سیستمی غیرویژه‌ای مانند میالژی (درد عضلانی)، خستگی و تنگی نفس را ایجاد می‌کند. علائم پس از برداشتن پروتز برطرف می‌شود.
اگر سیلیکون وارد ریه شود، چه اتفاقی می‌افتد؟
آمبولی سیلیکون درگیرکنندۀ ریه معمولاً پیامد تزریق زیرپوستی نامناسب سیلیکون با اهداف زیبایی است. اکثر بیماران چند ساعت تا چند روز پس از تزریق سیلیکون با عوارضی مانند تنگی نفس، تب، هیپوکسی، سرفه، خلط خونی (هموپتزی) و احساس درد یا فشار در قفسه سینه مواجه می‌شوند.
پروتز سینه برای سلامتی مضر است؟
پروتز سینه می‌تواند باعث بی‌حسی سینه و نوک پستان یا احساس درد در این ناحیه شود. همچنین پروتز سینه گاهی چروک و بافت همبند جای زخم (اسکار) شدیدی را ایجاد می‌کند. برخی پژوهشگران هم‌بستگی‌هایی را بین پروتز سینه و بیماری‌های خاص یافته‌اند.
پروتز سینه می‌تواند باعث آمفیزم شود؟
پژوهشگران علائم جدیدی را در اثر وجود پروتزهای سیلیکونی در سینه یافته‌اند که شامل ذات‌الریه راجعه، سرفه و درد آتیپیک قفسه سینه می‌شود. آسیب دائمی بافت ریه و در نتیجه ابتلا به آمفیزم و یا تسریع آن و کاهش دائمی عملکرد ریه می‌تواند پیامد همین التهاب باشد.
پروتز سینه به سیستم ایمنی بدن آسیب می‌زند؟
تمام ایمپلنت‌ها سلول‌های ایمنی موسوم به سلول‌های T را، البته به روش‌های متفاوت تحریک می‌کنند. ایمپلنت‌های با سطوح زبرتر بیشتر واکنش‌های سلول‌های T پیش‌التهابی را برمی‌انگیزند، اما پروتزهای با توپوگرافی سطحی خاص، شامل پروتزهای با زبری متوسط 4 میکرون، آن دسته از سلول‌های T را تحریک می‌کنند که ظاهراً از التهاب بافت‌ها جلوگیری می‌کنند.
کدام بیماری‌های خودایمنی پیامد جراحی پروتز سینه است؟
پژوهشگران دریافته‌اند که داشتن پروتز سینه پرشده با ژل سیلیکون احتمال تشخیص اختلال‌های خودایمنی یا روماتیسمی، مانند سندرم شوگرن، اسکلروز سیستمیک و سارکوئیدوز را در حد معناداری افزایش میدهد؛ مقایسه با بانوانی در بازه سنی و موقعیت اجتماعی ـ اقتصادی مشابه انجام شد.
